Phyllaplysia lafonti
Phyllaplysia lafonti (Fischer, 1870)
Phyllaplysia lafonti por Pontes, Miquel
Sinónimos
- Aplysia brongniarti de Blainville, 1823
- Phyllaplysia brongniartii (Blainville, 1823)
- Phyllaplysia paulinoi Mazzarelli, 1893
Descripción
El tamaño de los ejemplares de esta especie varía entre los 15 y los 35 mm, aunque se ha citado un ejemplar de 50 mm de longitud. El cuerpo es muy aplanado, algo más estrecho en la zona anterior, es de contorno redondeado u ovalado y tiene forma de hoja. La coloración es variable pero en la mayoría de los animales se pueden apreciar bandas concéntricas de color verde sobre un fondo blanco grisáceo. También son características las manchas blancas constituidas por agrupaciones de puntuaciones del mismo color y alineadas en las bandas verdes o claras. La cabeza es pequeña y los rinóforos son de color verde, pudiendo haber también en ellos una línea clara continuación de las del dorso; los tentáculos anteriores y los rinóforos están enrollados y delante de ellos están los ojos. Los parápodos están muy poco desarrollados y cubren completamente la zona dorsal del manto. La boca tiene un par de cortos tentáculos orales. La concha es bastante aplanada, frágil y translúcida y presenta estrías de crecimiento.
Biología
Se conoce muy poco de la biología de esta especie que ha estado confundida durante mucho tiempo con Petalifera petalifera. Los ejemplares observados lo han sido sobre algas y fanerógamas marinas como Posidonia oceanica y Cymodocea de las que se supone se alimentan.
Etimología
- Phyllaplysia. Del Griego «phyllon», hoja + «aplysia», esponja, suciedad.
- Lafonti. Dedicado a Alexandre Lafont, que publicó sobre cefalópodos al menos entre 1869 y 1871 y que posiblemente sea (o tal vez no) el mismo A. Lafont al que se le dedicó el briozoo Savignyella lafontii (Audouin, 1826).
Distribución
Después de su descripción en costa atlántica francesa de la Bahía de Arcachon (Fischer, 1872) se ha observado en el Estrecho de Gibraltar y el Mar Mediterráneo, también en Madeira y muy recientemente en Tufia, Gran Canaria (3/09/2016, J.J.Calderín Peñate, com. pers.). Hay fotografías y citas de esta misma especie en el Indopacífico (Filipinas, Japón, Hawaii, Polinesia francesa) que deberían ser confirmadas mediante análisis moleculares. En Catalunya ha sido observada en la Isla Mateua, las Islas Medas y Cala Aiguafreda.
Abundancia
Mediterráneo occidental: | ★★☆☆☆ |
Mediterráneo oriental: | ☆☆☆☆☆ |
Océano Atlántico: | ★☆☆☆☆ |
MesEsta gráfica muestra la probabilidad de observación mensual de Phyllaplysia lafonti basada en nuestros propios registros.
Video
Phyllaplysia lafonti por Shane Siers (www.macronesia.net)
Otras fotos
Bibliografía
1246567
Phyllaplysia lafonti
items
1
entomological-society-of-america
author
asc
1
https://opistobranquis.info/wp-content/plugins/zotpress/
Averell, W. D. 1886. The Conchologists’ exchange.
Ballesteros, M., M. Pontes, and E. Madrenas. 2015. Opisthobranch from Medes Islands (Marine Protected Area, Costa Brava, Catalonia, NE Spain): 40 years of study.
Ballesteros, M., E. Madrenas, and M. Pontes. 2016. Actualización del catálogo de los moluscos opistobranquios (Gastropoda: Heterobranchia) de las costas catalanas. Spira. 6: 1–28.
Ballesteros, M., E. Madrenas, and M. Pontes.
2023. OPK - Opistobranquis. (
https://opistobranquis.info/).
de Blainville, H. M. 1823. Monographie du genre Aplysie (Aplysia Lin.). Journal de Physique, de Chimie, d’Histoire naturelle et des Arts 96: 277-288.
Engel, H. 1936. Le genre Phyllaplysia P Fischer 1872. J Conchyl. 80: 199-212.
Fasulo, G., F. Izzillo, G. F. Russo, F. Toscano, and G. Villani. 1985. Nota su Petalifera petalifera (Rang, 1828) (Gastropoda, Opisthobranchia, Aplysiomorpha) specie mediterranea poco conosciuta. Considerazioni sistematiche, ecologiche e biogeografiche. Bollettino Malacologico 20 (9-12): 263-272.
Fischer, P. 1872. Description d’une espèce nouvelle du genre Phyllaplysia. Journal de Conchyliologie 20: 295-296.
Fischer, P. 1870. Observations sur les Aplysies. Ann. de Sci. Nat (5). Zool & Pal, 13: 3.
Furfaro, G., F. Vitale, C. Licchelli, and P. Mariottini. 2020. Two Seas for One Great Diversity: Checklist of the Marine Heterobranchia (Mollusca; Gastropoda) from the Salento Peninsula (South-East Italy). Diversity. 12: 171.
Huelin, M. F., and J. Ros. 1984. Els mol·lucs marins de les illes Medes In: Els sistemes naturals de les Illes Medes. Arxius de la Secció de Ciéncies, J Ros et al (eds) 73: 457-500. IEC. Barcelona, Spain.
Koukouras, A. 2010. Checklist of marine species from Greece. Aristotle University of Thessaloniki.
Long, S. J. 2006. Bibliography of Opisthobranchia 1554-2000. Bayside Books & Press, Tustin, CA, U.S.A. 672p.
Martinez, E. 1996. On Petalifera petalifera (Rang, 1828) (Gastropoda: Opisthobranchia): New anatomical and geographical data. Journal of Molluscan Studies. 62: 243–250.
McDonald, G. 2009. Bibliographia Nudibranchia. 2nd Online Edition, Annotated. 1072 pp Institute of Marine Sciences, University of California, Santa Cruz. (
http://escholarship.org/uc/item/8115h0wz).
Pilsbry, H. A. 1893. Manual of conchology, structural and systematic, with illustrations of the species. (1)15: Polyplacophora (chitons). Acanthochitidae, Cryptoplacidae and appendix. Tectibranchiata, pp. 1-64 [1893], 65-180 [1894], 181-436 [1895], pl. 1-10 [1893], 11-42 [1894], 43-50, 59-61 [1895]. Philadelphia, Conchological Section, Academy of Natural Sciences. Manual of Conchology 15. Philadelphia.
Pilsbry, H. A. 1895. Manual of conchology, structural and systematic : with illustrations of the species / by George W. Tryon, Jr. Published by the Author, Academy of Natural Sciences.
Pilsbry, H. A. 1879. Manual of conchology, structural and systematic : with illustrations of the species / by George W. Tryon, Jr. Published by the Author, Academy of Natural Sciences.
Pilsbry, H. A. 1885. Manual of conchology, structural and systematic : with illustrations of the species. by George W. Tryon, Jr. Second series, Pulmonata. Published by the Author.
Pontes, M., J. M. Dacosta, A. Ollé i Callau, and L. Aguilar.
2023. M@re Nostrum. (
http://marenostrum.org/).
Rang, S. 1828. Histoire Naturelle des Aplysiens. Paris, Firmin Didot 83 pp., 24 pl.:
Riedl, R. 1983. Fauna und Flora der Mittelmeeres, ein systematischer Meeresfuhrer fur Biologen und Naturfreunde, 836 pp. Paul Parey, Hamburg & Berlin.
Royal Zoological Society of New South Wales. 1963. The Australian zoologist. Royal Zoological Society of New South Wales.
Rudman W.B. et al. 1998. Phyllaplysia lafonti accessed through: Sea Slug Forum on 2014-12-14. (
http://seaslugforum.net/showall/phyllafo).
Templado, J., and R. Villanueva. 2010. Checklist of Phylum Mollusca. pp. 148-198 In Coll, M., et al., 2010. The biodiversity of the Mediterranean Sea: estimates, patterns, and threats. PLoS ONE 5(8):36pp.
Trainito, E., and M. Doneddu. 2014. Nudibranchi del Mediterraneo, 2nd. ed. Il Castello.
Trainito, E., and S. Trainito. 2003. Mediterranean harlequins : a field guide to Mediterranean sea slugs. Taphros, Olbia (SS), Italia.
Weltner, W. 1905. Archiv für Naturgeschichte, 2nd ed. Nicolaische Verlags - Buchhandlung R. Stricker, Berlín.
WoRMS Editorial Board.
2023. World Register of Marine Species. WoRMS. (
http://www.marinespecies.org).
Bibliografía basada en los trabajos de Steve Long, 2006. Bibliography of Opisthobranchia 1554-2000 y Gary McDonald, 2009. Bibliographia Nudibranchia, con actualizaciones posteriores procedentes de otras fuentes.
Más información
Citar este artículo como:
Ballesteros, M., Madrenas, E. & Pontes, M. (2023) "Phyllaplysia lafonti" en OPK-Opistobranquis. Publicado: 15/05/2012. Accedido: 01/06/2023. Disponible en (https://opistobranquis.info/es/yrs4v)
Para poder copiar esta cita clique el botón de la derecha.