Godiva quadricolor

Godiva quadricolor (Barnard, 1927)

Godiva quadricolor @ Cala Egos, Mallorca por Tià Pons

Taxonomía
 

Superdomain

Biota  

 

Kingdom

Animalia  

 

Phylum

Mollusca  

 

Class

Gastropoda  

 

Subclass

Heterobranchia  

 

Infraclass

Euthyneura  

 

Subterclass

Ringipleura  

 

Superorder

Nudipleura  

 

Order

Nudibranchia  

 

Suborder

Cladobranchia  

 

Superfamily

Aeolidioidea  

 

Family

Myrrhinidae  

 

Genus

Godiva  

 

Species

Godiva quadricolor  (Barnard, 1927)

 
 Clasificación según Bouchet et al. (2017)
Fuente taxonómica: World Register of Marine Species (AphiaID: 225518).
Sinónimos

  • Hervia quadricolor Barnard, 1927

Descripción
Este animal no es muy grande, pues mide entre 3,5 y 5 cm. Tiene un cuerpo esbelto, con una larga cola cónica y carenada dorsalmente que puede alcanzar un tercio de la longitud total del cuerpo. Los tentáculos orales son largos y delgados. Los rinóforos también son delgados, ligeramente arrugados en reposo, pero anulados cuando están contraidos. El dorso del animal está cubierto por muchas cerata fusiformes, distribuidas en 5 grupos: 30-40 en el primer grupo, 30 en el segundo, 25 en el tercero, 20 en el cuarto, y 12-15 en el último, donde las exteriores son más cortas que las interiores. El orificio genital se encuentra inmediatamente por debajo del primer grupo de cerata, mientras que la papila anal se halla bajo el centro del segundo grupo, ambos orificios en el lado derecho del animal. En la parte frontal del pie hay dos tentáculos propodiales cortos. La cabeza es de color anaranjado pálido, con 2 líneas blancas que recorren los tentáculos orales y llegan hasta la base de los rinóforos; los tentáculos y los rinóforos tienen el mismo color que la cabeza, pero con los extremos de color amarillo brillante. El resto del cuerpo es de color blanco translúcido. Una raya estrecha de color naranja bordeada de blanco azulado recorre el dorso de la cola a lo largo. Los órganos internos de color azul apagado son visibles a través de la piel por la transparencia. El color base de las cerata es marrón oscuro ligeramente violáceo salpicado por pequeños puntos amarillos, con una banda de color naranja brillante hacia el final, seguido de banda estrecha de color marrón, una banda de color azul brillante, otra banda estrecha de color marrón y luego la punta de color amarillo brillante.

Biología
Como en la mayoría facelínidos, cuando el animal es molestado contrae los tentáculos y rinóforos y, al mismo tiempo, extiende las cerata apuntando en todas direcciones, como un puercoespín con las púas erizadas. Ha sido observado depredando poliquetos y otros opistobranquios.

Etimología

  • Godiva. Presumiblemente dedicado a la leyenda inglesa (circa 1040-1080) de Lady Godiva que cabalgó desnuda por Coventry para evitar que su marido cargase a los ciudadanos con más impuestos; la única persona que la vió cabalgar fue un hombre llamado Tom de forma que «Peeping Tom» se ha convertido en sinónimo de «voyeur» en la cultura inglesa. El punto de unión puede ser la palabra «nudibranquio» = «branquias» + «desnudas».
  • Quadricolor. Del Latín «quattor», cuatro + «color», color.

Distribución
Godiva quadricolor ha sido citada tanto en aguas tropicales como templadas, principalmente en la zona intermareal o en lagunas salobres, sobre y bajo piedras o en praderas de Zostera. Se encuentra generalmente en áreas sujetas a importante tráfico marítimo y con alta antropización, lo que sugiere que la especie, endémica de Sudáfrica, ha sido muy probablemente introducida en otras regiones a través del agua de lastre de los buques de carga. Recolectada por primera vez en 1912 en False Bay, Sudáfrica, es considerada común en aguas poco profundas a lo largo de toda la costa este de Sudáfrica. Ha sido citada en Mozambique, Tanzania y Ghana. En 1987 se registró en Fremantle y en el Cockburn Sound, en Australia occidental así como en el sur de Queensland. En el Mediterráneo se observó una población estable y muy abundante en el lago Fusaro (Italia) y en la Pialassa della Baiona (Italia) en 1985, también se ha encontrado una población estable en el Etang de Thau (Francia), lugares estos que son lagunas salobres conectadas con el mar. En 2010, la especie fue encontrada en la costa atlántica de Marruecos, en el Estrecho de Gibraltar (Bahía de Algeciras), y en una piscifactoría en Salobreña (Granada). La primera cita en Cataluña se hizo en 2017 en Sant Feliu de Guíxols, Girona.

Citas georeferenciadas conocidas de la especie: Godiva quadricolor
Fuentes:
: OBIS
: GROC 2010-2011
: Enric Madrenas
: João Pedro Silva
: Bernard Picton
: GBIF.ORG
: OPK
: VIMAR
: Manuel Ballesteros.
: M@re Nostrum
: Altres fonts
: Marine Regions


Especies similares
Dondice banyulensis, de cuerpo más grande y cerata de color naranja, sin las bandas de color azul ni amarillo.

Abundancia

    Mediterráneo occidental: ★☆☆☆☆
    Mediterráneo oriental: ☆☆☆☆☆
    Océano Atlántico: ☆☆☆☆☆
Mes

Esta gráfica muestra la probabilidad de observación mensual de Godiva quadricolor basada en nuestros propios registros.

Videos

 

Otras fotos

Bibliografía

    Aquenal Pty Ltd. 2001. Exotic marine pests survey Port of Launceston, Tasmania. Aquenal Pty  Ltd., Aquatic Environment Analysts. 104 pp p. Available from http://data.brs.gov.au/mapserv/marinepest/html/portsurvey_tas.pdf.
    Australian Museum Business Services. 2002. Port survey for introduced marine species – Sydney Harbour, final report, viii + 62 pp. Appendix 12 - Mollusca survey results, pp 84-91. Australian Museum and Royal Botanic  Gardens database search for all marine species from Sydney Harbour, 38 unnumbered pages.
    Baba K, Hamatani I. 1965. The anatomy of Sakuraeolis enosimensis (Baba, 1930), n. g. (=Hervia ceylonica (?) Eliot, 1913) (Nudibranchia - Eolidoidea). Publications of the Seto Marine Biological Laboratory 13(2):103-113, pls. VIII-X.
    Ballesteros M, Madrenas E, Pontes M. 2023. OPK - Opistobranquis. Available from https://opistobranquis.info/.
    Ballesteros M, Pontes M, Madrenas E. 2019. Els nudibranquis del mar català. Figueres: Brau Edicions. 192 p.
    Barnard KH. 1927. South African nudibranch mollusca, with descriptions of new species, and a note on some specimens from Tristan d’Acunha. Annals of the South African Museum 25(1): 171-215, pl. 19-20.
    Barnard KH. 1974. Contributions to the knowledge of South African Marine Mollusca. Part VII. Revised fauna list. Annals of the South African Museum, 4 663-781.
    Behrens DW, Petrinos C, Schrurs C. 2005. Nudibranch behavior. Jacksonville, Fla.: New World Publications.
    Betti F, Cattaneo-Vietti R, Bava S. 2015. Northernmost record of Godiva quadricolor (Gastropoda: Nudibranchia) in the SCI “Fondali Noli – Bergeggi” (Ligurian Sea). Marine Biodiversity Records Vol. 8; e26. https://doi.org/10.1017/S1755267215000032.
    Betti F, Bavestrello G, Cattaneo-Vietti R. 2021. Preliminary evidence of fluorescence in Mediterranean heterobranchs. Journal of Molluscan Studies. 87:eyaa040. https://doi.org/10.1093/mollus/eyaa040.
    Carmona L, Pola M, Gosliner TM, et al. 2015. Protaeolidiella atra Baba, 1955 versus Pleurolidia juliae Burn, 1966: One or two species? Helgol Mar Res 69:137-145.
    Carmona L, Pola M, Gosliner TM, et al. 2013. A tale that morphology fails to tell: A molecular phylogeny of Aeolidiidae (Aeolidida, Nudibranchia, Gastropoda). PLoS ONE 8(5): e63000. doi:10.1371/journal.pone.0063000.
    Cella K, Carmona L, Ekimova I, et al. 2016. A Radical Solution: The Phylogeny of the Nudibranch Family Fionidae. PLoS ONE 12/2016; 11(12):e0167800. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0167800.
    Cervera JL, Tamsouri N, Moukrim A, et al. 2010. New records of two alien opisthobranch molluscs from the north-eastern Atlantic: Polycera hedgpethi and Godiva quadricolor. Marine Biodiversity Records 3, e51, 1–4.
    Crocetta F. 2011. Marine alien mollusca in Italy, a review. Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom, 2012, 92(6), 1357–1365. https://doi.org/10.1017/S002531541100186X.
    Debelius H. 1996. Nudibranchs and Sea Snails: Indo-Pacific Field Guide. IKAN-Unterwasserarchiv, Frankfurt, Germany, 321 pp, 1000+ color illus.
    Debelius H, Kuiter RH. 2007. Nudibranchs of the world. Frankfurt: IKAN- Unterwasserarchiv. 360 pp. p.
    Edmunds M. 2015. Opisthobranchiate Mollusca from Ghana, Aeolidiidae, with consideration of several caribbean species. Journal of Conchology Vol. 42(2): 125-161.
    Edmunds M. 1977. Larval development, oceanic currents, and origins of the Opisthobranch fauna of Ghana. Journal of Molluscan studies 43:301-308.
    Edmunds M. 1964. Eolid Mollusca from Jamaica, with the description of two new genera and three new species. Bulletin of Marine Science of the Gulf and Caribbean 14 (1): 1-32.
    Garcia FJ, Bertsch H. 2009. Diversity and distribution of the Gastropoda Opisthobranchia from the Atlantic Ocean: A global biogeographic approach. Scientia Marina. 73(1):153–160. https://doi.org/10.3989/scimar.2009.73n1153.
    García-Gómez JC. 2002. Paradigmas de una fauna insólita; Los moluscos opistobranquios del estrecho de Gibraltar (Serie Ciencias) 20: 397 pp. Instituto de Estudios Gibraltareños. Algeciras, Cádiz, Spain.
    García-Gómez JC, García FJ. 1984. Estudio anatómico y algunas reseñas ecológicas de Godiva banyulensis (Portmann y Sandmeier) (Gastropoda: Nudibranchiata). Cahiers de Biologie Marine 25: 49-65.
    Gerovasileiou V, El Sayed HKhA, Akyol O, et al. 2017. New Mediterranean Biodiversity Records (July 2017). Mediterranean Marine Science 18(2):355-384. https://doi.org/10.12681/mms.13771.
    Gosliner TM. 1979. The systematics of the Aeolidiacea (Nudibranchia: Mollusca) of the Hawaiian Islands, with descriptions of two new species. Pacific Science 33(1): 37-77.
    Gosliner TM. 1987. Nudibranchs of Southern Africa; A guide to Opisthobranchs Molluscs of Southern Africa. Sea Challengers and Jeff Hamann. Monterey, California, EEUU: 136 pp.
    Long SJ. 2006. Bibliography of Opisthobranchia 1554-2000. Bayside Books & Press, Tustin, CA, U.S.A. 672p.
    Macnae W. 1957. The ecology of plants and animals in the intertidal regions of the Zwartkops Estuary, near Port Elizabeth, South Africa. Journal of Ecology 45(2):pp 361-387.
    MacNae W. 1954. On the status of the generic names of the nudibranch genera Catriona, Cratena, Hervia, Rizzolia and Trinchesia. Proceedings of the Malacological Society of London 31(2):52-55.
    MacNae W. 1954. On some eolidacean nudibranchiate molluscs from South Africa. Annals Natal Museum 13(1):1-50, pls. 1-2.
    McDonald G. 2009. Bibliographia Nudibranchia. 2nd Online Edition, Annotated. 1072 pp  Institute of Marine Sciences, University of California, Santa Cruz. Available from http://escholarship.org/uc/item/8115h0wz.
    Ortiz DM, Gosliner TM. 2008. Anatomical review and preliminary phylogeny of the facelinid nudibranchs (Opisthobranchia : Aeolidina) of the taxon Phyllodesmium Ehrenberg, 1831. Veliger. 50(1):1–23. Available from ://WOS:000254113000001.
    Prkić J, Petani A, Iglić Ð, et al. 2018. Stražnjoškržnjaci Jadranskoga Mora: Slikovni Atlas i Popis Hrvatskih Vrsta / Opisthobranchs of the Adriatic Sea: Photographic Atlas and List of Croatian Species. Bibinje: Ronilaćki Klub Sveti Roko. 464 p. Available from https://opistobranquis.info/en/recursos/llibres-recomanats/opisthobranchs-of-the-adriatic-sea/.
    Risso Dominguez CJ. 1964. Notes on the Facelinacea. II. On the systematic position of Hervia serrata Baba, 1949 and Favorinus horridus Macnae, 1954 (Mollusca Nudibranchia). Beaufortia, Series of Miscellaneous Publications, Zoological Museum University of Amsterdam 10(128):222-238.
    Rudman WB. 1980. Aeolid opisthobranch molluscs (Glaucidae) from the Indian Ocean and the south-west Pacific. Zoological Journal of the Linnean Society 68: 139-172.
    Rudman WB, Willan RC. 1998. Opisthobranchia, Chapter 16, Introduction, pp. 915-942. In:  Pamela L. Beesley, Graham J. B. Ross, & Alice Wells. Mollusca: the southern synthesis. Fauna of  Australia. Vol. 5, part B, pp. i-viii, 565-1234. CSIRO Publishing, Melbourne.
    Rudman W.B. et al. 1998 2010. Godiva quadricolor accessed through: Sea Slug Forum on 2014-12-14. Available from http://seaslugforum.net/showall/godiquad.
    Rufray X, Girard P, Le Bris S, et al. 2021. Liste commentée des limaces de mer de la lagune de Thau, Hérault. Les cahiers de la fondation Biotope. 36:1–189. Available from https://www.biotope.fr/download/230907/.
    Sánchez-Tocino L. 2018. El Litoral de Granada - Opistobranquios. El Litoral de Granada. Available from https://litoraldegranada.ugr.es/el-litoral/el-litoral-sumergido/fauna/moluscos/gasteropodos/opistobranquios/.
    Trainito E, Doneddu M. 2014. Nudibranchi del Mediterraneo. 2nd. Il Castello. 192 p.
    Villani G, Martínez E. 1993. Some observations on the opisthobranch fauna from the Fusaro Lake, a brackish-water lagoon near Naples. Bollettino Malacologico 29(5-8):201-209.
    Wägele H, Brughardt I, Anthes N, et al. 2006. Species diversity of opisthobranch molluscs on Lizard Island, Great Barrier Reef, Australia. Records of the Western Australian Museum Supplement 69:33-59.
    Wells FE, Bryce CW. 1993. Sea slugs and their relatives of Western Australia. Western Australian Museum, i-viii, 1-184 pp.; ill.
    Willan RC. 2004. Godiva quadricolor (Barnard, 1927) (Nudibranchia: Facelinidae) spreads into southern Queensland. The Beagle, Records of the Museums & Art Galleries of the Northern Territory  20:31-36.
    Willan RC. 1987. Phylogenetic systematics and zoogeography of Australian nudibranchs 1; Presence of the aeolid Godiva quadricolor (Barnard) in Western Australia. Journal of the Malacological Society of Australia 8: 71-85.
    WoRMS Editorial Board. 2023. World Register of Marine Species. WoRMS. Available from http://www.marinespecies.org.
    Zsilavecz G. 2007. Nudibranchs of the Cape Peninsula and False Bay. Southern  Underwater Research Group Press. 104 pp p.

    Bibliografía basada en los trabajos de Steve Long, 2006. Bibliography of Opisthobranchia 1554-2000 y Gary McDonald, 2009. Bibliographia Nudibranchia, con actualizaciones posteriores procedentes de otras fuentes.

Más información

Citar este artículo como:

Ballesteros, M., Madrenas, E. & Pontes, M. (2023) "Godiva quadricolor" en OPK-Opistobranquis. Publicado: 15/10/2013. Accedido: 19/03/2024. Disponible en (https://opistobranquis.info/es/?p=11388)

Para poder copiar esta cita clique el botón de la derecha.