Platydoris argo (Linné, 1767)
Platydoris argo @ Costa Brava, Spain por Enric Madrenas
Sinónimos
- Doris argo Linnaeus, 1767 (original)
- Doris canariensis d’Orbigny, 1839
- Doris infravalvata Abraham, 1877
- Doris subtumida Abraham, 1877
- Platydoris dura Pruvot-Fol, 1951
- Platydoris philippi Bergh, 1877
Descripción
Los mayores ejemplares de esta especie pueden alcanzar unos 10 cm de longitud. El cuerpo es muy plano (a lo que hace referencia el nombre del género) y de consistencia coriácea. El color del dorso es pardo-rojizo casi uniforme, pudiendo haber algunas pequeñas puntuaciones blancas diseminadas por el manto formando manchas más o menos definidas y en ocasiones dibujando dos o tres manchas a cada lado del dorso. Éste es muy amplio y cubre totalmente al pie, estando algo festoneado su borde. A la lupa binocular se puede observar que todo el dorso está provisto de pequeñas protuberancias cónicas y está espiculado. Los rinóforos son algo más oscuros que el dorso, tienen de 15-20 laminillas y pueden retraerse completamente dentro del cuerpo; la vaina rinofórica está ligeramente elevada. La branquia está formada por 6 hojas branquiales de tipo tripinnado y más oscuras que el dorso debido a pequeñas manchas pardas, la punta de las hojas branquiales suele ser de color blanco debido a puntuaciones del mismo color. La branquia puede retraerse completamente dentro del cuerpo y entonces se aprecia el orificio branquial con 6 lóbulos y en disposición transversal al cuerpo. Ventralmente el manto es de color amarillento y presenta numerosas manchas pardas, más pequeñas las situadas externamente y más grandes las que se encuentran cerca del pie. Éste es anaranjado y bastante estrecho, teniendo su borde anterior surcado y hendido. Las paredes laterales del pie también poseen manchas pardas. La boca está flanqueada por un par de palpos orales digitiformes cortos.
Biología
Esta especie de gran doridáceo puede localizarse debajo de piedras o en paredes rocosas con abundancia de algas, esponjas y briozoos desde pocos metros de profundidad. Algunos ejemplares pueden ser capturados a más profundidad en caladeros de arrastre comercial entre el material de desecho de las pescas. Debido a su coloración, muchos ejemplares, especialmente los que viven en paredes rocosas, son perfectamente crípticos con el substrato y difíciles de localizar. Puede alimentarse de esponjas como Crambe crambe, encima o cerca de la cual se le puede ver en inmersión, aunque también podría comer en fondos coralígenos briozoos del género Sertella. Otras citan indican erróneamente que se alimenta de algas. La puesta está formada por una cinta de color amarillo de unos 10 mm de altura, festoneada y enrollada en una espiral de varias vueltas que puede tener 3-4 cm de diámetro.
Etimología
- Platýs. Palabra griega que significa «ancho».
- Doris. Ninfa marina de la mitología griega
- Argo . Este nombre específico hace referencia a las manchas blancas de esta especie que son comparadas con ojos. Una de las leyendas mitológicas explica que Argos era un príncipe de Argos o de la Argólida. Tenia cien ojos de los cuales siempre tenia abiertos cincuenta.
Distribución
Esta especie se conoce desde hace casi tres siglos ya que fue descrita por Linné con el género Doris en 1767. Desde entonces se ha visto que tiene una distribución geográfica bastante limitada, ya que hasta el momento se la conoce sólo del Mediterráneo (cuencas oriental y occidental), Cabo Verde, Canarias, Madeira, Azores y la Península Ibérica, donde se la ha citado sin interrupción desde las costas portuguesas hasta las catalanas. También presente en las Baleares. En Catalunya se ha citado en Cala Sant Antoni, Es Caials, Cadaqués, L´Escala, Illes Medes, Begur, Palamós, Tossa de Mar, Cala Sant Francesc, Blanes y port de Tarragona, entre otras localidades.
Abundancia
Mediterráneo occidental: | ★★★☆☆ |
Mediterráneo oriental: | ★★☆☆☆ |
Océano Atlántico: | ★☆☆☆☆ |
MesEsta gráfica muestra la probabilidad de observación mensual de Platydoris argo basada en nuestros propios registros.
Videos
Otras fotos
Bibliografía
1246567
Platydoris argo
items
1
entomological-society-of-america
author
asc
1
https://opistobranquis.info/wp-content/plugins/zotpress/
Affeld, S., H. Wägele, C. Avila, S. Kehraus, and G. M. Koenig. n.d. Distribution of homarine in some Opisthobranchia (Gastropoda : Mollusca). Bonner Zoologische Beiträge 55(3-4):181-190.
Aguado, F., and S. López González. 2015. Moluscos Nudibranquios de la Costa Tropical. Asociación Buxus & Ayuntamiento de Motril.
Altimira, C., and J. Ros. 1979. Algunos moluscos marinos de las Islas Canarias. Vieraea 8 (1): 3-12.
Altimira, C., M. F. Huelin, and J. Ros. 1981. Mol·luscs bentònics de les illes Medes (Girona). I. Sistemàtica. Butll. Inst. Cat. Hist. Nat. (Sec. Zool.), 47: 69-75.
Avila, C. 1992. A preliminary catalogue of natural substances of opisthobranch molluscs from western Mediterranean and near Atlantic. Scientia Marina 56(4):373-382.
Avila, C. 1995. Natural products of opisthobranch molluscs: a biological review. Oceanography and Mar Biol: an Annual Review 33: 487-559.
Avila, C. 1993. Sustancias naturales de moluscos opistobranquios: Estudio de su estructura, origen y función en ecosistemas bentónicos. Tesis Doctoral. Universitat de Barcelona.
Bacallado, J. J., J. Ortea, L. Moro, F. J. Martín Barrios, T. Cruz Simó, and R. Mesa Hernández. 2008. Inventario de los moluscos de la marina de Arrecife, Lanzarote. Canarias Conservación. 1–32.
Ballesteros, M. 1982. Estado actual de la fauna de Doridaceos (Mollusca: Opisthobranchia) de las costas Catalanas. Oceanografia de la Mediterrania Occidental, Res. Com Oral Reunion Soc. Cat. Biologia, 2 pp.
Ballesteros, M. 1980. Contribución al conocimientos de los Sacoglosos y Nudibranquios (Mollusca: Opisthobranchia). Estudio anatómico, sistemático y faunístico de las especies del mediterráneo español. Tesis Doctoral.
Ballesteros, M. 1984. Nudibranquios: miscelanea de formas y coloraciones. Immersio 3(4):20-24.
Ballesteros, M. 2007. Lista actualizada de los opistobranquios (Mollusca: Gastropoda: Opisthobranchia) de las costas catalanas. Spira. 2: 163–188.
Ballesteros, M. 1991. Els Opistobranquis. pp. 416-427. In: Historia Natural dels Països Catalans, Invertebrats no artròpodes. Enciclopèdia Catalana. Barcelona.
Ballesteros, M., A. Barrajón, A. Luque, D. Moreno, P. Talavera, and J. Templado. 1986. Contribución al conocimiento de los Moluscos Gasterópodos marinos de Almería. Iberus, 6: 39-57.
Ballesteros, M., M. Pontes, and E. Madrenas. 2019. Els nudibranquis del mar català. Brau Edicions, Figueres.
Ballesteros, M., M. Pontes, and E. Madrenas. 2015. Opisthobranch from Medes Islands (Marine Protected Area, Costa Brava, Catalonia, NE Spain): 40 years of study.
Ballesteros, M., E. Madrenas, and M. Pontes. 2016. Actualización del catálogo de los moluscos opistobranquios (Gastropoda: Heterobranchia) de las costas catalanas. Spira. 6: 1–28.
Ballesteros, M., E. Madrenas, and M. Pontes.
2023. OPK - Opistobranquis. (
https://opistobranquis.info/).
Barletta, G. 1981. Gasteropodi nudi (Pleurobranchomorpha, Sacoglossa, Aplysiomorpha e Nudibranchia) Consiglio Nazionale delle Richerche, Guide per il riconoscimento delle specie animali delle acque lagunari e costiere italiane AQ/1/92, 3. Quaderni della Civica Stazione Idrobiologica di Milano (9):1-124.
Barletta, G., and G. Melone. 1976. Nudibranchi del Promontorio di Portofino (Genova) (Gastropoda Nudibranchia). Natura, Societa Italiana di Scienze Naturali, Milano 67(3-4):203-236.
Bedulli, D., R. Cattaneo-Vietti, R. Chemello, F. Ghisotti, and F. Giovine. 1995. Gastropoda Opisthobranchia, Divasibranchia, Gymnomorpha, Fascicolo 15, pp. 1-23. In: A. Minelli, A. Ruffo, & S. La Posta (Eds.). Checklist delle specie fauna italiana, Checklist delle specie della Fauna Italiana. Calderini, Bologna.
Bergh, L. S. R. 1877. Kritische Untersuchung der Ehrenberg’schen Doriden. Deutsche Malakozoologische Gesellschaft Jahrbucher 4:45- 76.
Bergh, L. S. R. 1899. Nudibranches et Marsenia provenant des campagnes de la Princesse-Alice (1891-1897). Résultats des campagnes scientifiques accomplies sur son yacht par Albert 1er, Prince souverain de Monaco, 14: 1-45, 2 pls.
Bergh, L. S. R. 1891. Die cryptobranchiaten Dorididen. Zoologische Jahrbucher, Abtheilung fur Systematik Geographie und Biologie der Thiere 6(1):103-144.
Bergh, L. S. R. 1905. Die Opisthobranchiata der Siboga-Expedition. Monographie 50, pp. 1-248, pls. 1-20.
Bergh, L. S. R. 1877. Malacologische Untersuchungen, In: Reisen im Archipel der Philippinen von Dr Carl Gottfried Semper. Wissenschaftliche Resultate. Band 2, Theil 2, Heft 11; pp 429-494, pls. 54-57.
Bergh, L. S. R. 1884. Malacologische Untersuchungen, In: Reisen im Archipel der Philippinen von Dr Carl Gottfried Semper. Zweiter Theil. Wissenschaftliche Resultate., Vol. 2, Part. 3, Num. 15, pp 647–754, pls. G, H, J-L. ed.
Bergh, L. S. R. 1884. Report on the Nudibranchiata collected by HMS Challenger during the years 1873-1876. Zoology 10 (part 26): 1-154, pl. 1-14.
Bergh, L. S. R. 1908. Malacologische Untersuchungen, In: Reisen im Archipel der Philippinen von Dr Carl Gottfried Semper. Zweiter Theil. Wissenschaftliche Resultate. Band 9, Theil 6, Heft 3; pp 119-181, pls. 9-12.
Bergh, R. 1892. System der Nudibranchiaten Gasteropoden. Malacologische Untersuchungen. In: Reisen im Archipel der Philippinen von Dr. Carl Gottfried Semper. Zweiter Theil#Wissenschaftliche Resultate. Band 7, Theil 5. [pp. 1–51, pls 1–4, Mar. 1897; pp. 53–115, pls 5–8, Dec. 1897; pp. 117–158, pls 9–12, Nov. 1898; pp. 159–208, pls 13–16, 27 Mar. 1900; pp. 209–256, pls 17–20, 29 Jan. 1901; pp. 257–312, pls. 21–24, 15 Oct. 1901; pp. 313–382, pls 25–29, 7 Oct. 1902].
Bergh, L. S. R. 1878. Malacologische Untersuchungen, In: Reisen im Archipel der Philippinen von Dr Carl Gottfried Semper. Zweiter Theil. Wissenschaftliche Resultate. Band 2, Theil 2, Heft 14; pp 603-645, I-L, pls. 66-68.
Bielecki, S., G. Cavignaux, J. M. Crouzet, and S. Grall. 2011. Des limaces de rêve.
Calado, G., V. Urgorri, R. Gaspar, and F. J. Cristobo. 1999. Catálogo de los moluscos opistobranquios bentónicos de las costas de Setúbal-Espichel (Portugal). Nova Acta Científica Compostelana (Bioloxía) 9: 285-294.
Calvín Calvo, J. C. 1995. El ecosistema marino mediterráneo, guía de su fauna y su flora.
Canessa, M., G. Bavestrello, R. Cattaneo-Vietti, G. Furfaro, M. Doneddu, A. Navone, and E. Trainito. 2021. Rocky substrate affects benthic heterobranch assemblages and prey/predator relationships. Estuarine, Coastal and Shelf Science 38: 539-558. 261: 1–13.
Capdevila, M., and J. Folch. 2009. Fauna malacològica del Parc Subaquàtic de Tarragona (el Tarragonès, Catalunya, Espanya). SPIRA Vol. 3 Núms. 1-2 Pàg. 33-51.
Cattaneo-Vietti, R. 1986. Alcune considerazioni sui molluschi opistobranchi del Mar Ligure. Lavori Societa Italiana di Malacologia 22:85-96.
Cattaneo-Vietti, R., and A. Balduzzi. 1991. Relationship between radular morphology and food in the Doridina (Mollusca, Nudibranchia). Malacologia 32(2):211-217.
Cattaneo-Vietti, R., and G. Barletta. 1984. Elenco preliminare dei molluschi opistobranchi viventi nel Mediterraneo (Sacoglossa, Pleurobranchomorpha, Acochlidiacea, Aplysiomorpha, Nudibranchia). Bollettino Malacologico (Pubblicazione Mensile Edita dalla Societa Italiana di Malacologia) 20(9-12):195-218.
Cattaneo-Vietti, R., and R. Chemello. 1987. Alcune considerazioni sui molluschi opistobranchi della Sicilia. Bollettino Malacologico (Pubblicazione Mensile Edita dalla Societa Italiana di Malacologia) 23(5-8):207-222.
Cattaneo-Vietti, R., and R. Chemello. 1991. The opisthobranch fauna of a Mediterranean lagoon (Stagnone di Marsala, western Sicily). Malacologia 32(2):291-299.
Cattaneo-Vietti, R., and T. E. Thompson. 1989. Mediterranean opisthobranch molluscs: a zoogeographic approach. Bollettino Malacologico (Pubblicazione Mensile Edita dalla Societa Italiana di Malacologia) 25(5-8):183-204.
Cattaneo-Vietti, R., R. Chemello, and R. Giannuzzi-Savelli. 1990. Atlas of Mediterranean Nudibranchs. La Conchiglia, Rome, Italy.
Cervera, J. L., J. Templado, J. C. García-Gómez, M. Ballesteros, J. Ortea, F. J. García, J. Ros, and A. A. Luque. 1988. Catálogo actualizado y comentado de los Opistobranquios (Mollusca, Gastropoda) de la Península Ibérica, Baleares y Canarias, con algunas referencias a Ceuta y la isla de Alborán. Iberus, supl. 1: 1-84.
Cervera, J. L., G. Calado, C. Gavaia, M. A. E. Malaquías, J. Templado, M. Ballesteros, J. C. García-Gómez, and C. Megina. 2004. An annotated and updated checklist of the opisthobranchs (Mollusca: Gastropoda) from Spain and Portugal (including islands and archipelagos). Boletín Instituto Español de Oceanografía, 20 (1-4): 1-111. L.
Chemello, R. 1986. Studio della malacofauna costiera dell’Isola di Ustica (Gastropoda). Lavori della Societa Italiana di Malacologia 22:51-76.
d’Oliveira, M. P. 1895. Opisthobranches du Portugal de la collection de m Paulino d’Oliveira. O Instituto. Revista Scientifica e Litteraria. 42: 574–592.
Dacosta, J. M., M. Pontes, A. Ollé i Callau, and L. Aguilar. 2009. Seguiment de mol·luscs opistobranquis a la platja des Caials (Cadaqués, Alt Empordà). Contribució al catàleg del Parc Natural de Cap de Creus. Annals de l’Institut d’Estudis Empordanesos. 40: 107–130.
Dayrat, B. 2006. A taxonomic revision of Paradoris sea slugs (Mollusca, Gastropoda, Nudibranchia, Doridina). Zoological Journal of the Linnean Society 147: 125-238.
Dayrat, B. 2005. Advantages of naming species under the PhyloCode: an example of how a new species of Discodorididae (Mollusca, Gastropoda, Euthyneura, Nudibranchia, Doridina) may be named. Marine Biology Research 1: 216-232.
Bibliografía basada en los trabajos de Steve Long, 2006. Bibliography of Opisthobranchia 1554-2000 y Gary McDonald, 2009. Bibliographia Nudibranchia, con actualizaciones posteriores procedentes de otras fuentes.
Más información
Citar este artículo como:
Ballesteros, M., Madrenas, E. & Pontes, M. (2023) "Platydoris argo" en OPK-Opistobranquis. Publicado: 16/05/2012. Accedido: 01/06/2023. Disponible en (https://opistobranquis.info/es/cVVM2)
Para poder copiar esta cita clique el botón de la derecha.